Όλοι συμφωνούμε ότι το παγωτό το καλοκαίρι είναι ένα επιδόρπιο στο οποίο δύσκολα μπορείς να αντισταθείς. Και γιατί να αντισταθείς; Ρωτάμε εμείς. Μα, θα πουν πολλοί, πώς θα διατηρήσω το βάρος μου; Αν τρώω παγωτά θα παχύνω. Και πόσα παγωτά μπορώ να τρώω; Δεν κάνουν κακό στην υγεία; Και πολλά άλλα εύλογα ερωτήματα, για τα οποία υπάρχει μία απάντηση: Ενσυνείδητη διατροφή ή αλλιώς mindful eating.
Μπορώ να τρώω παγωτά και παράλληλα να τρέφομαι ενσυνείδητα;
Και βέβαια. Άλλωστε η ενσυνείδητη διατροφή εξ’ ορισμού σε παροτρύνει να καταναλώνεις οποιαδήποτε τροφή σου αρέσει, αρκεί να παίρνεις συνειδητές αποφάσεις. Για παράδειγμα, είναι διαφορετικό να τρώω παγωτίνια στο γραφείο απλώς επειδή με κέρασαν και εντελώς διαφορετικό να τρώω ένα παγωτό την εβδομάδα, γνωρίζοντας ότι η υπερκατανάλωση παγωτού δεν είναι κάτι βοηθητικό για την υγεία και τη διατήρηση του βάρους μου.
Και πώς θα καταφέρω να χάσω βάρος, αν τρώω παγωτά συνειδητά;
Αυτό έχει να κάνει με τον στόχο βάρους, το ρυθμό απώλειας και τις θερμίδες που μου παρέχει ένα παγωτό. Μία μπάλα παγωτό παρέχει περίπου 200 θερμίδες. Συνεπώς μία μπάλα παγωτό θα πμορούσε να αντικαταστήσει το απογευματινό μου σνακ, χωρίς να ξεπερνώ κατά πολύ τις προτεινόμενες θερμίδες για την απώλεια βάρους μου. Αυτό βέβαια αναφέρεται σε έναν μέσο άνθρωπο και δεν ισχύει για όλους. Τις περισσότερες φορές, όμως, ένα σνακ έχει 150 με 200 θερμίδες. Φυσικά, το σνακ που περιλαμβάνει φρούτα και ξηρούς καρπούς ή γιαούρτι δεν έχει την ίδια θρεπτική αξία με το παγωτό. Γι’αυτό και δεν προτείνουμε το παγωτό ως σνακ για κάθε απόγευμα, αλλά μόνο μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Και αυτό είναι αρκετό για να αισθανόμαστε την απόλαυση, να ικανοποιούμε την ανάγκη μας για γλυκιά γεύση και δροσιά το καλοκαίρι και παράλληλα, με μία ισορροπημένη διατροφή, να χάνουμε βάρος.
Μα αν φάω ένα, μετά θα θέλω περισσότερο.
Εδώ, λοιπόν, έρχεται η ενσυνειδητότητα, που μας διδάκσει να απολαμβάνουμε το φαγητό με μέτρο. Σίγουρα θα σε βοηθήσει να έχεις στο μυαλό σου ότι το παγωτό θα είναι διαθέσιμο για εσένα όποτε το χρειαστείς. Δεν χρειάζεται, αυτή τη δεδομένη στιγμή, να φας όλη την ποσότητα που είναι δυνατό νας φας. Μπορείς να απολαύσεις μία μικρή ποσότητα τώρα, ακόμα μία ποσότητα μία άλλη μέρα και ακόμα λίγο όποτε το θελήσεις ξανά. Για πολλούς ανθρώπους αυτή είναι μία απελευθερωτική σκέψη, αφού συνήθως σκέφτονται «να φάω όσο μπορώ τώρα που «επιτρέπεται», γιατί από αύριο (ή από Δευτέρα) θα κοπούν όλα». Αυτό όμως δεν είναι ρεαλιστικό.
Στην πραγματικότητα, δεν θα αισθανθείς μεγαλύτερη απόλαυση εάν φας περισσότερο παγωτό. Αυτό όμως προϋποθέτει να παρέχεις στον οργανισμό σου ισορροπημένα γεύματα όλη την υπόλοιπη ημέρα, με όλα τα θρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη. Και κυρίως να έχεις εκπαιδευτεί τόσο στην αναγνώριση των σημάτων κορεσμού, όσο και στην ικανότητα να απολαμβάνεις πραγματικά αυτό που τρως.
Πώς εκπαιδεύομαι στην ικανότητα της απόλαυσης; Περίεργο ακούγεται αυτό.
Και όμως δεν είναι. Έχεις πιάσει τον εαυτό σου να τρως μηχανικά κάνοντας παράλληλα και άλλα πράγματα (δουλειά, τηλεόραση κλπ.); Πολύ πιθανό να σκέφτηκες «μα καλά πότε τέλειωσε το φαγητό μου;» ή «νιώθω σαν να μην έφαγα». Αυτό συμβαίνει γιατί πολλές φορές δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε στο γεύμα μας και στην εμπειρία της απόλαυσης. Κάνοντας άλλα πράγματα παράλληλα, κρατάμε απασχολημένο τον εγκέφαλό μας και εκείνος δεν συνειδητοποιεί τι τρώει και πόσο νόστιμο είναι αυτό. Για να πετύχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα, θα πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία στον εγκέφαλό μας να βιώσει εξολοκλήρου την εμπειρία του φαγητού (ή του παγωτού στην περίπτωσή μας). Για να γίνει αυτό ακολουθούμε τα εξής βήματα:
- Αγοράζουμε το παγωτό που μας αρέσει και όχι εκείνο που έχει 0 ζάχαρη.
- Επιλέγουμε από την αρχή την ποσότητα την οποία χρειαζόμαστε και δεν τρώμε μέσα από ένα τεράστιο μπολ οικογενειακού παγωτού.
- Βρίσκουμε ένα ήσυχο μέρος που μας ηρεμεί και ενισχύει την απόλαυση, για να καταναλώσουμε το παγωτό μας. Αυτό το μέρος μπορεί να είναι η βεράντα ή το κρεβάτι μας, δεν χρειάζεται να είναι κάποια παραλία σε τροπικό νησί.
- Επιτρέπουμε στον εαυτό μας να απολαύσει το παγωτό όπως ένα κανονικό τρόφιμο. Δεν σκεφτόμαστε ότι θα παχύνουμε αν το φάμε, γιατί αυτό δεν μπορεί να συμβεί με ένα παγωτό.
- Ξεκινάμε να τρώμε με εστιασμένη την προσοχή μας στις ιδιότητες του παγωτού:
Τι άρωμα αναδύεται όταν το μυρίζω;
Πώς μοιάζει η υφή του;
Τι χρώμα έχει;
Με ικανοποιεί στην όψη;
Τι γεύση έχει;
Η θερμοκρασία του μου είναι ευχάριστη;
Είναι αρκετά λιωμένο ή παγωμένο για τα γούστα μου;
Ποια είναι η αίσθηση που αφήνει στο στόμα μου;
Τι σκέψεις μου έρχονται στο νου όταν το γεύομαι;
Κάνοντας τις παραπάνω ερωτήσεις, και πολλές ακόμα, βοηθώ το νου μου να μείνει εστιασμένος σε αυτή την εμπειρία και να βιώσει την απόλαυση.
- Τελειώνοντας το γεύμα εστιάζω στην ευγνωμοσύνη που αισθάνομαι για αυτή την εμπειρία και συνεχίζω την ημέρα μου με τα υπόλοιπα ισορροπημένα γεύματα μου.
Εν κατακλείδι
Το παγωτό, όπως και κάθε άλλο τρόφιμο, χωράει στη διατροφή μας σε μία συχνότητα η οποία μας συμφέρει και αυτό είναι διαφορετικό για τον καθένα. Για μία εξατομικευμένη προσέγγιση θα πρέπει να συμβουλεύεται κανείς τον διατροφολόγο του. Όταν έχουμε καθορίσει την συχνότητα και ποσότητα που είναι εντάξει για τις δικές μας ιδιαίτερες ανάγκες, τότε καταναλώνουμε το παγωτό στη συχνότητα αυτή και φροντίζουμε να το απολαμβάνουμε 100%. Όταν το πετύχουμε αυτό, το παγωτό δεν θα αποτελεί πλέον πειρασμό, αλλά μία υγιή και υπέροχη συνήθεια.
Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις τη συνταγή μας για υπέροχο σορμπέ φρούτων. Βρες την εδώ .
